Z 1419 roku pochodzi pierwszy dokument potwierdzający istnienie parafii w Kożuchówku. Kożuchówek jest jedną z najstarszych parafii na Podlasiu (dla porównania: parafię Mordy erygowano w 1408, parafię w Węgrowie – w 1414, w Sokołowie – w 1415).
1801 — w czasie odpustu parafialnego spalił się drewniany kościół, obwiniono za to kościelnego.
1814 — konsekracja drewnianego kościoła, zbudowanego w miejsce spalonego trzynaście lat wcześniej. Ten kościół był kościołem parafialnym do lat 60-tych dwudziestego wieku.
Na zdjęciu u góry stary kościół w Kożuchówku i dzwonnica. Fotografia zrobiona około 1918 roku. Dzwonnica, która stoi do dziś przy kościele, kiedyś była usytuowana w parkanie w wejściu do kościoła.
Stary kościół przeniesiono na cmentarz grzebalny w roku 1956, gdzie stał jeszcze w latach 80-tych XX wieku.
W latach 1817—1830 parafia prowadziła przytułek dla starców. W pierwszej poł. XIX wieku parafia liczyła 2230-2800 dusz i należała do powiatu Łosice, później do powiatu Węgrów. Sokołów stał się miastem powiatowym w 1867 r.
1831 — wybucha epidemia cholery. Największa liczba zmarłych była we wsiach Kobylany i Strusy.
Przed pierwszą wojną światową parafia prowadziła szkołę elementarną dla dzieci, po odzyskaniu niepodległości szkoła ta przeszła do Zawad jako Publiczna Szkoła Powszechna.
Od roku 1915 do 1918 Siedlce i okolice są pod zaborem niemieckim. Władze niemieckie nakazywały zdejmowanie dzwonów kościelnych i oddawanie ich na złom — przetapiano je następnie na armaty. Grupa mieszkańców Zawad i Włodek, bez wiedzy i zgody ówczesnego proboszcza, zdjęła dzwony parafialne i ukryła w kupie kamieni na polu między Kożuchówkiem a Włodkami. Takich ludzi zabrakło podczas II wojny światowej. W 1941 roku Niemcy zdjęli 3 dzwony z dzwonnicy i przetopili na złom. Obecne dzwony w Kożuchówku są dziełem ludwisarni Kruszewskich z Węgrowa, odlano je w 1974 roku. Noszą imiona Wojciech i Marcin.
W 1920 roku bolszewicy spalili Kożuchów. Teren parafii był zajęty przez wojska bolszewickie, przegonione po 15 sierpnia 1920 roku.
W 1920 pojawia się inicjatywa budowy kościoła murowanego. Na terenie parafii wypalono cegłę, zakupiono wapno i zalasowano. Wycięto też drzewo jesionowe na terenie przy plebanii i zebrano pewną kwotę pieniędzy. Do budowy jednak nie doszło. Komisja uznała, że zgromadzona cegła nie nadaje się do budowy kościoła. Około roku 1928 pobudowano z tej cegły plebanię (rozebrano ją w latach 80 tych XX wieku). Wapno wykorzystano po latach do budowy obecnego kościoła parafialnego.
1925 — wizytacja kanoniczna parafii przez biskupa siedleckiego Czesława Sokołowskiego. Biskup przyjeżdżał pociągiem z Siedlec do stacji kolejowej w Bielanach, gdzie czekała podwoda przygotowana przez proboszcza. Następnego dnia biskup w asyście banderii konnej przejeżdżał do sąsiedniej parafii. Taki zwyczaj przetrwał do lat 60-tych XX wieku.
Zdjęcie zrobione podczas wizytacji kanonicznej w 1925 roku. Stoją w białych „mundurach” dwaj asystujący biskupowi parafianie: Seweryn Grodzki z Włodek oraz Franciszek Nasiłowski z Zawad. Więcej o wizytacji dzięki uprzejmości księdza Bernarda Błońskiego.
Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku przez tereny powiatu sokołowskiego przechodziła linia frontu niemiecko-rosyjskiego. 6 sierpnia 1944 roku do Kożuchówka weszła Armia Czerwona. Parafia była zniszczona wojną, dach na kościele dziurawy, plebania rozbita, organistówka i budynki gospodarcze spalone. Podczas wojny proboszczem był ks. Władysław Kudłacik.
Kożuchówek w latach 30‑tych XX wieku. Widok od strony Patrykoz.
W nocy z 26 na 27 lipca 1944 roku podczas bombardowania Sokołowa przez Rosjan zginęło 250 mieszkańców Sokołowa. Zniszczeniu uległy cukrownia i kościół parafialny. Tej samej nocy zbombardowano Włodki, doszło do dużego pożaru, zginęła 1 osoba, wiele osób było rannych. Wcześniej Niemcy wysadzili kościół salezjański i pobliskie gimnazjum Księży Salezjanów w Sokołowie.
1 października 1944 roku proboszczem w Kożuchówku został 38-letni ksiądz Wacław Gajowniczek. Proboszczem w Kożuchówku był do swojego przejścia na emeryturę w 1982 roku.
W 1947 rozpoczęto budowę obecnego kościoła. Ksiądz Gajowniczek powołał pierwszą w historii parafii radę parafialną, w skład której weszli: Wacław Nasiłowski z Brodacz, Eugeniusz Gąsowski z Błonia Dużego, Czesław Rusiński z Kożuchowa, Wiktor Pieńkowski z Kobylan Górnych, Marian Wojewódzki ze Smuniewa, Stanisław Nasiłowski i Seweryn Grodzki z Włodek, Gajek z Kolonii Ruda, Wiktor Kozak i Jan Wysocki z Patrykoz, Antoni Dmowski z Remiszewa Małego, Wacław Nasiłowski i Sebastian Wierzbicki z Zawad, Piotr Krasnodębski ze Skorupek.
W niedzielę przy starym kościele. Fotografia zrobiona około 1950 roku. Na zdjęciu ówczesny organista Stanisław Bielecki (od lewej) i radny parafialny Stanisław Nasiłowski.
28 października 1950 roku uchwałą Sejmu PRL wprowadzono wymianę pieniędzy. Za 1000 zł dawano 10 złotych, podczas gdy rzeczywista relacja wartości pieniędzy była 1000:30. Miało to uderzyć w spekulantów i bogaczy wiejskich, w rzeczywistości uderzyło w najuboższych, którzy stracili oszczędności. Na wartości straciły też pieniądze zebrane na budowę kościoła.
1950 — misje parafialne poświęcone głównie tematyce Miłosierdzia Bożego i objawieniom S. Faustyny. Wprowadzono obchodzenie pierwszych piątków miesiąca.
1951 — w czerwcową niedzielę pożar na skutek uderzenia pioruna. Spaliły się budynki gospodarcze probostwa: stodoła i obora, zniszczeniu uległo drzewo i cement przygotowane na budowę nowego kościoła.
1956 — początek przenoszenia kościoła drewnianego z wnętrza kościoła budującego się na cmentarz grzebalny.
W styczniu 1957 kradzież w kościele. Łupem złodziei padły naczynia liturgiczne.
15 kwietnia 1959 nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Obraz szedł z parafii do parafii. Ze Szkopów polnymi drogami przejechał do Kożuchówka. Wóz-kaplicę ciągnęły 4 białe konie z parafii. 16 kwietnia obraz w asyście straży pożarnych, rowerzystów, motocyklistów oraz banderii konnej odjechał do Rozbitego Kamienia.
Jechały wszystkie motocykle, jakie wtedy były w parafii – sześć sztuk.
3 lipca 1960 — poświęcenie nowego, murowanego kościoła. Kościół poświęcił ks. prałat Kazimierz Miszczak, rektor WSD w Siedlcach, a kazanie wygłosił ks. Józef Kobyliński, związany z parafią, urodzony 
w pobliskich Kobylanach Kozach. Wspominając wcześniejsze próby budowy kościoła w Kożuchówku, porównał on księdza Wacława Gajowniczka do bliblijnego Salomona, budowniczego świątyni jerozolimskiej.
Ksiądz Wacław Gajowniczek. Zdjęcie z roku 1980.
Kwiecień 1961. „Vidi aquam”* zaśpiewał pierwszy raz w kościele w Kożuchówku nowy organista Zbigniew Pawłowski. Jego śpiew od razu ujął serca parafian. Posadę organisty objął dwa tygodnie po Wielkanocy 1961, pozostał w parafii do swojej śmierci w 2002 roku.
*Vidi aquam (po łacinie znaczy to „ujrzałem wodę”) — pieśń śpiewana na wejście, na rozpoczęcie Mszy św. Przed posoborową reformą liturgia była sprawowana po łacinie.
1962 — misje parafialne w czerwcu.
W lutym 1963 zelektryfikowano Kożuchówek, a tym samym kościół parafialny.
W marcu 1966 ksiądz proboszcz Wacław Gajowniczek był z delegacją z parafii w Częstochowie i przywiózł kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z różańcem. Obraz nawiedził rodziny w całej parafii.
1976 — budowa organów.
2-3 października 1980 — nawiedzenie obrazu Matki Bożej Kodeńskiej. Obraz przybył z parafii Łazówek, odszedł do parafii Wyrozęby. Rekolekcje poprzedzające wygłosił ks. Henryk Korzeniowski, salezjanin z Kutna.
1980 — nawiedzenie domów w całej parafii przez obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
22 sierpnia 1982 przybył do parafii nowy proboszcz ksiądz Stanisław Bogusz. Ksiądz Wacław Gajowniczek, proboszcz w latach 1944-1982, pozostał w parafii jako senior, zamieszkał w organistówce.
1983/84 — nawiedzenie rodzin w parafii przez obraz Matki Bożej Leśniańskiej.
16 VI 1985 rozpoczęła się druga peregrynacja kopii obrazu MB Częstochowskiej w parafiach diecezji siedleckiej. Trwała 267 dni. Obraz przybył do Sokołowa z Siemiatycz, na polach za obecną konkatedrą odprawiono uroczystą Mszę św., koncelebrowaną przez wielu biskupów na czele z prymasem Polski kardynałem Józefem Glempem.
Do Kożuchówka obraz przybył 26 lipca z Czerwonki Grochowskiej, odszedł do Wyroząb. Trasa przejazdu na terenie parafii (od Brodacz do Smuniewa) była udekorowana charakterystycznymi krzyżami z przedłużonym jednym ramieniem. Krzyże zostały przygotowały specjalnie na ten cel przez każdą z rodzin z parafii. Potem krzyże stały przez pewien czas przed domami, a gdzieniegdzie stoją do dziś.
4 czerwca 1987 ksiądz Wacław Gajowniczek przeniósł się do Domu Księży Emerytów w Siedlcach. Zmarł tam w wieku 83 lat 23 października 1989 roku. Został pochowany na cmentarzu w Kożuchówku.
Ksiądz Wacław Gajowniczek. Zdjęcie zrobione około roku 1985.
13 i 14 stycznia 1987 parafię nawiedza świeca i Księga Trzeźwości z związku z mającym się odbyć w czerwcu Kongresem Eucharystycznym.
W grudniu rozpoczęło się nawiedzenie rodzin w parafii przez obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
1992 — w wyniku reorganizacji struktury diecezji w Polsce parafia Kożuchówek znalazła się w diecezji drohiczyńskiej.
1992 — Msza św. prymicyjna księdza Dariusza Sawickiego, pierwsza prymicja od 1957 roku. Ksiądz Sawicki zginął w wypadku po 7 miesiącach kapłaństwa, pogrzeb odbył się w Kożuchówku w maju 1993 roku.
1993 — proboszczem został ksiądz Jan Arseniuk.
1996 — od 2 do 6 marca w diecezji drohiczyńskiej peregrynacja Figury Matki Bożej Fatimskiej. Figura odeszła do diecezji łomżyńskiej. 12 października odleciała samolotem do Fatimy.
9—14 maja 2000 — Misje Św. Jubileuszowe, kazania głosi o. Władysław Głębocki.
lipiec 2000 — Msza św. prymicyjna księdza Roberta Nowaszewskiego, wnuka Stanisława Nasiłowskiego (jednego z członków rady parafialnej budującej kościół w Kożuchówku).
2000 — proboszczem zostaje ksiądz Stanisław Wojciechowski.
17 grudnia 2002 zmarł nagle w wieku 66 lat Józef Zbigniew Pawłowski, przez prawie 42 lata organista w Kożuchówku. Po mszy żałobnej w Kożuchówku został pochowany na rodzinnym cmentarzu w Kosowie Lackim.
20 listopada 2003 — nawiedzenie parafii przez obraz Miłosierdzia Bożego. Obraz przyszedł z parafii Łysów, odszedł do parafii Knychówek.
2004 — podczas odpustu ks. bp Antoni Dydycz poświęcił nowy cmentarz grzebalny i grotę Miłosierdzia Bożego.
2005 — nowy proboszcz, ksiądz Kazimierz Ochnik. Pozostał w parafii do swojej śmierci w 2010 roku. Zmarł po chorobie w wieku 62 lat.
2007 — peregrynacja figury Matki Bożej Fatimskiej, figura przyszła do Kożuchówka z Rozbitego kamienia, odeszła do Wyroząb. Z diecezji drohiczyńskiej odeszła do Odessy na Ukrainie. Rekolekcje przed nawiedzeniem prowadził ksiądz, który od 12 lat pracuje na Ukrainie.
2010 — proboszczem zostaje ksiądz Zbigniew Domirski.
2015 — ukazała się „Monografia parafii Kożuchówek na Podlasiu”, opracowana przez Zbigniewa Wąsowskiego. Monografia, oprócz informacji z dziejów parafii, zawiera materiały genealogiczne mieszkańców parafii Kożuchówek od XVII wieku.
2017 — proboszczem zostaje ksiądz Zbigniew Średziński.
bene
Kalendarium parafii Kożuchówek 